teruma – dziewiętnasty fragment tory (wj. 25,1-27,19) na kolejny tydzień. z 613 przykazań [nakazów i zakazów] תרי"ג מצוות tarjag micwot, poznaliśmy dotąd 94. w poprzednim fragmencie były 53 przykazania, w dzisiejszym tylko 3, dlatego, że po sądach przyszedł czas na „pierwiastki” według zofii, zwane w większości polskich przekładów biblii „daniną”, a w pardes lauder „wskazanym darem”, oraz na budowę świątyni. tak jak w poprzednich fragmentach, pierwszy przekład tekstu tory pochodzi z tory pardes lauder. nie wdając się w szczegóły, przekłady, kolejne, które zaznaczamy w tekście skrótami pochodzą z: zofii – biblia królowej zofii, aleksander z jaszowic i inni (1455, katolicki) wujek – biblia wujka, akub wujek (1599, katolicki). gdańska – biblia gdańska, daniel mikołajewski, jan turnowski (1632, protestancki). bt – biblia tysiąclecia, wielu autorów (1965, katolicki) brytyjka – biblia warszawska, wielu autorów (1975, protestancki) poznańska – wielu autorów (1975, katolicki) romaniuk – biblia warszawsko-praska (1997, katolicki) śtb – śląskie towarzystwo biblijne, władysław karbowicz, podstawa: cylkow (2012, protestancki) eib – stare i nowe przymierze, piotr zaremba, przekład dosłowny (2018, ewangelicki) cylkow – tora, izaak cylkow (1883, żydowski) kruszyński – pismo święte starego testamentu, józef kruszyński (1937, katolicki) mieses – pięcioksiąg mojżesz, józef mieses (1931, żydowski) (dobór przekładów według www.bibliepolskie.pl)
bóg powiedział do mojżesza: ויקחו-לי תרומה מאת כל-איש ידבנו לבו תקחו את תרומתי weikchu’-li teruma’ mee’t kol-i’sz idwenu’ libo’ tikchu’ et-terumati’. powiedz synom israela, niech zbiorą dla mnie wskazany dar. od każdego człowieka, który jest hojny, weźcie mój wskazany dar. wujek: mów synom izraelowym, aby mi wzięli pierwiastki: od każdego człowieka, który ofiaruje dobrowolnie, weźmiecie je. gdańska: powiedz synom izraela, aby przynieśli mi dar. od każdego człowieka, który daje dobrowolnie ze swego serca, zbierzcie dar dla mnie. cylkow: powiedz synom israela, aby zebrali mi daninę; od każdego człowieka, którego pobudzi serce jego, przyjmiecie daninę moję. kruszyński: powiedz synom izraelowym, niech zbiorą dla mnie ofiarę; od każdego człowieka, który da chętnem sercem, zbierzecie ofiarę moją. eib: przekaż synom izraela, aby zebrali dla mnie szczególny dar. zbierzecie go od każdego, kogo pobudza do tego serce. זהב וכסף ונחושת zaha’w wakese’f unecho’szet. złoto, srebro, miedź. bt, romaniuk, eib: brąz. a teraz przykazania: 95/39 עשו לי מקדש asu’ li mikda’sz. uczyńcie mi świątynię. wujek: i uczynią mi świątnicę, i będę mieszkał w pośrodku ich. mieses: niech wystawią mi świątynię, a ja będę rezydował wśród nich. poznańska: wystaw mi zatem przybytek, a zamieszkam wśród was. śtb: sanktuarium. eib: święte miejsce. 96/39 בטבעת הארון יהיו הבדים לא יסרו ממו betabeo’t haaro’n ihiju’ habadi’m lo jasu’ru mimenu’. drążki zostaną w pierścieniach arki i nie będą wyjmowane z nich. gdańska1881: w kolcach u skrzyni będą te drążki; nie będą odejmować od niej. cylkow: w pierścieniach arki powinny pozostać drążki: nie mają być odejmowane od niej. eib: drążki te pozostaną w pierścieniach skrzyni i nie będą z nich wyjmowane. 97/39 ונתת על-השולחן לחם פנים לפני תמידwenatata’ al.-haszulcha’n leche’m pani’m lefana’i tami’d. i będziesz stale kładł przede mną na stole chleb obecności. wujek: i będziesz kładł na stół chleby pokładne przed obliczem mojem zawsze. wielu też: pokładne. cylkow: i położysz na stół chléb wystawny, przed obliczem mojém ustawicznie. poznańska: chleby boże. eib: chleb obecności. jak widać żadne z tych przykazań nie ma dzisiaj znaczenia, skoro nie istnieje świątynia. ale, kiedy/jeśli w końcu powstanie, wciąż nie widzimy w nich wartości. no bo jaką?