tora co tydzień - mike'c

mike’c – to dziesiąty fragment tory (rdz. 41,1-44,17) na kolejny tydzień i nie ma w nim żadnego z תרי"ג מצוות tarjag micwot - 613 przykazań [nakazów i zakazów]. józef josef znalazł się w więzieniu faraona faro’ פרעה, który pewnej nocy miał dwa sny: siedem krów brzydkich pożarło siedem krów pięknych oraz siedem kłosów cienkich pochłonęło siedem kłosów pełnych. nikt nie potrafił tego wyjaśnić, aż jeden z byłych więźniów przypomniał sobie, że w więzieniu był נער עברי עבד naa’r iwri ewed młodzieniec hebrajski niewolnik, który objaśniał sny. posłano po niego, a był nim józef josef, którego, po objaśnieniu snów faraona, po zapowiedzi siedmiu lat dobrobytu a potem siedmiu lat głodu, faraon mianował najważniejszą osobą w państwie. i gdy nadeszły owe lata tłuste שבע גדול sawa’ gado’l (wujek: żyzności wielkiej. neufeld: wielkiej okwitości) i chude to jest głodu רעב ra’aw (wujek: nieurodzaju), józef zarządzał państwem, sprzedawał zboże egipcjanom i światu. jego ojciec jaakow jakub posłał zatem do egiptu dziesięciu synów, a beniamina zatrzymał w domu. w egipcie józef rozpoznał braci, ale oni jego nie rozpoznali. powiedział do nich: jesteście szpiegami מרגלים meragli’m. zatrzymał jednego z braci, szymona, żądając przyprowadzenia beniamina i pozwolił im odejść, sprzedawszy im zboże, choć pieniądze włożył potajemnie do ich worków. bracia przerazili się (wujek: polękali), że to jakaś intryga, dlatego jaakow na powrotną drogę do egiptu dał im pieniądze do zwrotu oraz na nowe zboże. w egipcie józef zaprosił ich na posiłek, ale oni bali się, mówiąc - józef chce napaść na nas להתנפל עלינו lehitnape’l alejnu, więc zaczęli tłumaczyć, że nie wiedzą kto włożył pieniądze do ich worków. józef powiedział (wujek): pokój z wami. nie bójcie się שלום לכם אל תיראו szalom lache’m al. tirau’. wziął pieniądze i oddał im szymona. podczas posiłku józef zobaczył beniamina i נכמרו רחמיו אל-אחיו nichmeru’ rachama’w el-achiw wezbrały jego uczucia do brata (wujek: się wzruszyły były wnętrzności jego nad bratem swym. neufeld: zagorzała czułość jego ku bratu swojemu). a potem razem pili i upili się z nim ישתו וישכרו עמו waisztu’ waiszkeru’ imo’. i znów józef włożył pieniądze do ich worków ze zbożem, a do worka beniamina włożył też srebrny puchar גביע הכסף gwija’ hakesef (wujek: kubek. neufeld: kielich), a potem posłał za nimi człowieka, który znalazł ów puchar i powiedział: למה שלמתם רעה תחת טובה lama szilamte’m ra’a tachat towa’? wujek: przeczeście oddali złe za dobre? neufeld: dla czegoście odpłacili złem za dobre? gdy wrócili do miasta, józef powiedział: ten u którego znaleziono puchar - będzie moim niewolnikiem יהיה לי עבד ichie’ li ewed.