mówi awram אברם (któremu bóg później zmieni imię na awraham אברהם) do sary 12,11 הִנֵּה־נָ֣א יָדַ֔עְתִּי hine-na jadáti - a tłumaczy go zgrabnie (s): toć wiem (że urodziwa z ciebie niewiasta), a (p) urzędowo: zdaję sobie sprawę - co z kolei (pl) niby wiernie, a na pewno bez polotu: teraz [właśnie] uświadomiłem sobie. 13,18 [awram] וַיֵּ֛שֶׁב בְּאֵלֹנֵ֥י מַמְרֵ֖א wajeszew beelonéj mamré - co według (s): osiadł w dąbrowie mamre. (pl): pośród dębów mamre - a w przypisie dodaje, że mamre to imię człowieka, co uwzględnił (p): przeniósł się w okolice dębów mamrego. 15,4 bóg mówi abramowi, kto będzie dziedziczyć po nim: אֲשֶׁ֣ר יֵצֵ֣א מִמֵּעֶ֔יךָ aszér jecé mimeéjcha, czyli jakoby według (s): kto wyjdzie z twych lędźwi, albo (pl): kto wyjdzie z ciebie samego, co prosto wyjaśnia (p): twój rodzony syn. 16,2 a ponieważ saraj שָׂרַ֜י nie rodziła, to powiedziała do męża (awrama): בֹּא־נָא֙ אֶל־שִׁפְחָתִ֔י bo-ná el-szifchatí – co (s) mówi wprost: wejdź w moją sługę, co aluzyjnie (pl): idź więc do mojej służącej, a znowu wprost naszym językiem (p): prześpij się więc z moją nałożnicą.
(p) marek piela, (pl) pardes lauder, (s) artur sandauer.