tora תורה - pięć pierwszych ksiąg biblii. fragment tory 48. szoftím שופטים (pwt. 16,18-21,9).
16,19 nie naginaj wyroku, nie bądź stronniczy i nie bierz łapówki לֹא־תַטֶּ֣ה מִשְׁפָּ֔ט לֹ֥א תַכִּ֖יר פָּנִ֑ים וְלֹא־תִקַּ֣ח שֹׁ֔חַד lo-taté miszpát lo takír paním welo-tikách szochad.
17,5 (tego, kto służy obcym bogom) ukamienują סְקַלְתָּ֥ם.
17,12 (ten, kto nie słucha kapłana albo sędziego) umrze מֵת֙.
17,17 (kandydatowi na króla nie wolno gromadzić wielu koni, by nie przwieść ludu z powrotem do egiptu, a także) wielu żon נָשִׁ֔ים naszím, srebra i złota כֶ֣סֶף וְזָהָ֔ב kesef wezaháw.
18,10-11 (zabronione wszelkie wróżby, gusła, czary, nekromanci i szamani).
18,20 (prorok mówiący czego bóg nie chce) – umrze מֵת֙.
19,1 i dalej (zabójca nieumyślny ukryje się w jednym z trzech miast שָׁל֥וֹשׁ עָרִ֖ים szalósz arím wyznaczonych. a umyślny, z ręki mściciela krwi umrze בְּיַ֛ד גֹּאֵ֥ל הַדָּ֖ם וָמֵֽת bejád goél hadám wamét).
19,14 nie wolno przesuwać granicy sąsiada לֹ֤א תַסִּיג֙ גְּב֣וּל רֵֽעֲךָ֔ lo tasíg gwul reechá.
19,15 (do sądzenia przewinienia musi być dwóch świadków albo trzech świadków) שְׁנֵ֣י עֵדִ֗ים א֛וֹ עַל־פִּ֥י שְׁלֹשָֽׁה־עֵדִ֖ים sznej edím o al-pi szloszá-edím.
19,19 (fałszywemu świadkowi uczynicie to, co on knuł uczynić) וַעֲשִׂ֣יתֶם ל֔וֹ כַּאֲשֶׁ֥ר זָמַ֖ם לַעֲשׂ֣וֹת waasítem lo kaaszer zamám laasót.
20,5 (kto zbudował nowy dom בַֽיִת־חָדָשׁ֙ bajít chadász i jeszcze w nim nie mieszkał, nie idzie na wojnę).
20,6 (podobnie – kto zasadził winnicę כֶּ֙רֶם֙ kerém i jeszcze nie sprzedał owoców).
20,10 kto zbliży się do miasta, by je zawojować, winien zaproponować pokój (poddanie się) כִּֽי־תִקְרַ֣ב אֶל־עִ֔יר לְהִלָּחֵ֖ם עָלֶ֑יהָ וְקָרָ֥אתָ אֵלֶ֖יהָ לְשָׁלֽוֹם.
20,12-13 jeżeli nie zawrze pokoju (nie podda się) uderzysz na wszystkich mężczyzn mieczem וְהִכִּיתָ֥ אֶת־כׇּל־זְכוּרָ֖הּ לְפִי־חָֽרֶב wehikitá et-kol-zchurá lefi-cherew.
20-14 (weźmiesz sobie) tylko kobiety, dzieci i bydło רַ֣ק הַ֠נָּשִׁ֠ים וְהַטַּ֨ף וְהַבְּהֵמָ֜ה rak hanaszím wehatáf wehabehemá.
20,19 (oblegając miasto, drzew owocowych) – nie zetniesz לֹ֣א תִכְרֹ֑ת lo tichrót.
mesilát jeszarím מסילת ישרים – dzieło chaima moszego (mojżesza) luzzato (1707-1746, poświęcone moralności i etyce, opublikowane w 1740, stało się wkrótce jednym z głównych tekstów studiowanych w uczelniach ruchu musaryzmu מנועת מוסר w europie wschodniej. po polsku w tłumaczeniu z angielskiego andrzeja borowskiego, wydał w 2005 pardes lauder).
bojaźń grzechu יראת חטא irát chet – obawa przed karą עונש onesz i obawa przed bogiem אלהים elohím.
jezus ישוע (łk 9,25) jaka korzyść wzrośnie człowiekowi, który świat zyska ale siebie zatraci מַה תּוֹעֶלֶת תִּצְמַח לְאָדָם אִם יַרְוִיחַ אֶת כָּל הָעוֹלָם וְהוּא עַצְמוֹ יֹאבַד ma toélet ticmách leadám im jarwiách et kol haolám wehú acmó joawád.