twierdzenie 25 – słowa jeremiasza (17,21) dowodzą istnienia tory ustnej. ten fragment to: כֹּ֚ה אָמַ֣ר יְהֹוָ֔ה הִשָּׁמְר֖וּ בְּנַפְשׁוֹתֵיכֶ֑ם וְאַל־תִּשְׂא֤וּ מַשָּׂא֙ בְּי֣וֹם הַשַּׁבָּ֔ת וַהֲבֵאתֶ֖ם בְּשַׁעֲרֵ֥י יְרֽוּשָׁלָֽ͏ִם ko amar jhwh hiszamru banafszotejchem weal-tisu masa bejom haszabat wehawetem beszaarej jeruszalaim – to jest: tak mówi bóg strzeżcie dusz swoich i niczego nie dźwigajcie w szabat i nie wnoście przez bramy jerozolimy. rabin daniel assor דניאל עשור uważa, że prorok mówi o przykazaniach rabinicznych objaśnionych akurat w torze ustnej, danej ojcom na synaju razem z torą pisaną, dzięki której prorok jeremiasz mógł dojść do takiego stanowiska. tak piszą autorzy omawianej tu książki, eitan bar i golan broszi (mit tory ustnej - מיתוס התורה שבעל פה). ale co właściwie napisał jeremiasz? – pytają bar i broszi i mówią, że rabin assor uważa, że jeremiasz zrozumiał zakaz tylko dzięki torze ustnej. ale to nie tak, bo w czasie nadania tory lud izraela wędrował po pustyni, więc co im do takich zakazów, skoro jeszcze nie mają ani domów ani bram. w istocie rabin tu pokręcił coś, bo słowa jeremiasza odnoszą się do tekstu wcześniejszego: wszelkiej pracy nie czyńcie i święćcie dzień szabatu (וְכׇל־מְלָאכָ֖ה לֹ֣א תַעֲשׂ֑וּ וְקִדַּשְׁתֶּם֙ אֶת־י֣וֹם הַשַּׁבָּ֔ת).
(foto: brama damasceńska שער שכם szaar szchem)
