w samej torze pisanej nie ma ani jednej wzmianki o torze ustnej. mimo to, już od czasów faryzeuszy פרושים peruszim, rabini mówią, że bez tory ustnej nie można niczego objaśnić z tory pisanej, także tego co nie przystaje do dzisiejszej rzeczywistości. że nie przystaje, widzieliśmy czytając i komentując torę cały poprzedni rok. swoje komentarze rabini zwą torą ustną, sugerując, że to słowa samego boga, które tylko oni mają prawo głosić.
stało się to po upadku świątyni i utracie pozycji przez kapłanów כוהנים kohanim. spośród wielu grup i stronnictw, do głosu doszli faryzeusze, wprowadzając do judaizmu to, czego dotąd w nim nie było. są to: rabini i rabinat (zamiast kapłanów i kapłaństwa), jeszywa (zamiast świątyni i ołtarza), halacha ustna (zamiast tory pisanej). tak powstał halachiczny judaizm rabinów. w kolejnych postach zobaczymy, co o tym mówią איתן בר eitan bar i גולן בשורי golan broszi, autorzy książki o micie tory ustnej.
(foto: ידע.com)
