twierdzenie 11 – כַּאֲשֶׁ֖ר צִוִּיתִ֑ךָ jak ci przykazałem – mówi tora (ptw 12,21), a rabini uważają, że te słowa oznaczają, że bóg mojżeszowi ustnie przykazał co i jak robić w kwestii zarzynania zwierząt, skoro nie ma mowy o tym w torze pisanej. tak twierdzi rabin szmuel zafrani שמואל זעפרני, podobnie rabin josi mizrachi יוסי מזרחי. natomiast rabin joaw robinson יואב רובינסון mówi: nigdzie nie ma wzmianek jak postępować, a więc albo mojżesz zapominał napisać, albo to znaczy, że istnieje ustna tradycja, jako uzupełnienie tekstu zapisanego.
eitan bar i golan broszi odpowiadają, że nie na darmo księga ויקרא wajikra, zwana jest הפולחן kult, הכהנים kapłani, הקרבנות ofiary, bo przecież wypełniona jest objaśnieniami w tych kwestiach. ale wyrażenia „jak ci przykazałem” nie ma w tej księdze, tylko w שמות szemot, oraz w דברים dwarim. i przy tym nieprawdą jest, że mojzesz nie był instruowany w torze pisanej, bo są przecież różne miejsca, gdzie mojżesz mówi kohenom co i jak robić według nakazów boga.
a zatem: twierdzenie 11 – כַּאֲשֶׁ֖ר צִוִּיתִ֑ךָ jak ci przykazałem, wcale nie oznacza, że bóg przykazał ustnie, a więc nie jest to argument przemawiający za istnieniem tory ustnej i dlatego wciąż pozostaje ona w sferze mitów i marzeń rabinów, którymi rabini posługują się, zamiast torą pisaną, gdy czegoś tam im w niej brak.
eitan bar, golan broszi: mit tory ustnej (איתן בר, גולן בשורי: מיתוס התורה שבעל-פה)
