chukat חכת prawo (lb. 19, 1-22,1). jest o czym rozmawiać. generalnie mamy tutaj trzy wydarzenia z kategorii cudów, i jedno z kategorii zabijania innych narodów dla korzyści własnych.
o cudach lepiej zapomnieć, jeśli mamy ten świat poprawiać. o mordowaniu, wszelkim mordowaniu kogokolwiek, też lepiej zapomnieć i skupić się na wspieraniu innych.
„czerwona jałówka” פָרָ֨ה אֲדֻמָּ֜ה pará adumá - niech sobie spokojnie żyje, nie trzeba jej zabijać ani palić, by uchować się od chorób.
„woda ze skały” מַ֣יִם majim woda, סֶּ֛לַע sela skała, mojżeszowi udało się ponoć biciem zmusić skałę do wydania wody. jeśli wierzyć w cuda, to dobrze, że mojżesz uratował ludzi. ale dzisiaj wiarę w cuda zamieńmy we wiarę w siebie i albo umiemy znaleźć wodę, albo nie.
„miedziany wąż” נְחַ֣שׁ נְחֹ֔שֶׁת nachasz nechoszet – ludzie głodni i spragnieni znów zaczęli się buntować, i podobno bóg nasłał na nich węże, by ich kąsały, ludzie umierali i wtedy mojżesz zrobił sobie takiego węża, którym ratował nieszczęśników. taka jest opowieść biblijna. ale dzisiaj na węże też mamy środki medyczne.
a to, co tu najważniejsze, to że potem, tych uratowanych, mojżesz posłał, by mordowali ludzi, żyjących na ziemiach, które hebrajczycy chcieli podbić i podbili zabijając i grabiąc. takie dziedzictwo dzisiaj warto nieść przez świat? to powód do dumy i wzór do naśladowania?