korach קרח korach (imię własne) (lb. 16, 1-18,32). no i mamy bunt. co tu się dzieje! festiwal chciwości, zawiści, próżnych ambicji. ten fragment uczy człowieka jak nie postępować w życiu, ale rabini na pewno stoją po stronie mojżesza i potępiają bunt koracha przeciw niemu, a nawet nie mają nic przeciw temu, by tak samo jak z korachem bóg postępował z ich przeciwnikami.
skąd wziął się bunt? mojżesz prosi boga (16,15), by ten od ludzi koracha nie przyjmował ofiar. mojżesz namawia lud (16,26), by oddalili się od namiotów tych ludzi złych ludzi. dlaczego są źli? bo nie uznają narzucanych przez mojżesza hierarchii w społeczności, nie chcą grup ważniejszych, którzy otrzymują daniny od mniej ważnych, którzy nie otrzymują nic. zemsta mojżesza była okrutna - ziemia tych ludzi pochłonęła (16,32), w ogniu zginęło (16,35) dwustu pięćdziesięciu, a czternaście tysięcy siedmiuset bóg zabił plagą. horror.