waerá וָאֵרָ֗א objawiłem się (שמות szemót, wj. 6,2-9,35). ten fragment może być dzisiaj nie tyle wzorcem, co przestrogą postępowania, bo zobaczmy: bóg widząc niegodziwość faraona wobec hebrajczyków (ludzie ludziom gotują ten los), postanawia egipcjan ukarać (ale chyba nie zawsze bóg karze źle postępujących). najpierw mianował mojżesza 7,1 władcą (bogiem) nad faraonem. dlaczego jeden człowiek ma być władcą drugiego człowieka? nie jego opiekunem, pomocnikiem, a jego dręczycielem? bóg gnębi faraona i egipcjan, czyni im krzywdę za krzywdę jaką egipcjanie czynili hebrajczykom. gwałt tu się gwałtem odciska. to nie jest wzorzec relacji z bogiem i między ludźmi. nie chcemy, by ktokolwiek cierpiał tak zwane plagi. by mu się 7,20 woda zamieniła w krew דָֽם dam. by całą ziemię 8,2 pokrywały żaby הַצְּפַרְדֵּ֔עַ hafardea, by ludzi i bydło 8,13 pokrywały wszy הַכִּנָּ֔ם hakinam . by w całym kraj 8,19 pleniło się coś (הֶעָרֹֽב hearów, z języka biblii nie wiemy co, ale nie ma różnicy czy to wściekłe zwierzęta, muchy, robactwo, owady, czy bąki. ważne że z woli boga mają dręczyć ludzi, chociaż po potopie bóg przyrzekał, że będzie pokój między ludźmi i wszelkimi zwierzętami na ziemi. dalej, nie chcemy, by padła cała trzoda מִקְנֵ֣ה mikné należąca do kogokolwiek. by człowiek okrywał się wrzodami שְׁחִין֙ szechin, by ziemię niszczył grad i ogień בָרָ֔ד וְאֵ֕שׁ barád weész. nie chcemy, by komukolwiek tak się działo i nie chcemy nikomu tak czynić.
ale: jeśli to ma być warunek odzyskania wolności na tym świecie, to tym gorzej dla nas i dla tego świata. te cierpienia sprawiły jedynie, że faraon 9,35 uparł się jeszcze bardziej i konieczne będzie dalsze działanie. bo rzeczywiście, by odzyskać wolność jesteśmy gotowi na wszystko.