joram kaniuk יורם קניוק zmarł w wieku 83 lat (1930-2013), oddając ciało nauce. urodzony w tel awiwie z ojca z galicyjskiego tarnopola. opuszczając szkołę w czasie wojny o niepodległość (1948), był ranny, a gdy wyzdrowiał, został marynarzem i trafił do nowego jorku, gdzie poślubił chrześcijankę, z którą przyjechał do izraela. w 1963 kaniuk debiutował tomem opowiadań, a trzy lata później wydał świetną powieść chimo król jerozolimy חימו מלך ירושלים chimo melech jeruszalaim (kolejne wydanie 2004), która trafiła na ekrany kin. był autor ponad trzydziestu książek, tłumaczonych na ponad dwadzieścia języków.
w maju 2011 kaniuk wystąpił do władz i uzyskał zmianę religijnego statusu z żyda na niewierzącego, ponieważ tak określono jego wnuka, zrodzonego z matki nieżydówki. skutkiem tego aktu, żydowscy izraelczycy idący jego śladem używają nowego czasownika mówiąc, że chcą się zkaniukować (lehitkaniuk להתקניוק). w swoim testamencie זו צוואתי zo cawatí kaniuk napisał, że oddaje swe ciało do piwnicy uniwersytetu w tel awiwie i nie chce nagrobka, a pochówek, w kraju gdzie się urodził, ma być jak dla psa.
polskiego przekładu (leszka kwiatkowskiego) doczekał się fragment książki kaniuka אדם בן כלב adám ben kelew (adam, syn psa). ta trzecia książka autora, zmieniła spojrzenie na zagładę, w której ocalonym był komik, zabawiający idących na śmierć i grającym rolę psa komendanta.
foto: joram kaniuk. google
