29 listopada 1947 onz przyjmuje rezolucję podziału palestyny na dwa państwa: żydowskie i arabskie. arabowie tego samego dnia rozpoczęli wojnę, ale żydzi świętowali. tak to opisuje amos oz w "opowieści o miłości i mroku" (przekład: tomasz korzeniowski):
Potem, na ulicy Amosa i w całym Kerem Awraham, i na wszystkich osiedlach żydowskich były tańce i łzy, pojawiły się flagi, hasła napisane na płótnie, samochody trąbiły całą mocą klaksonów, i „Nieście do Syjonu proporce i flagi”, i „Tu w Kraju pragnień i miłości ojców” i z wszystkich synagog dochodziły głosy szofarów, i wyniesiono zwoje Tory z Arki Przymierza, które porwano do kręgów tancerzy, „Do Jawne, do Galilei”, i „Spójrzcie, popatrzcie i zobaczcie / jaki to wielki dzień”, a jeszcze później, w późnych godzinach nocnych, otworzono nagle sklep pana Ostera, otworzono wszystkie kioski na ulicy Sofoniasza, otworzono na ulicy Geula i na Chancellor, na Jaffo, na King George, i otworzono bary w całym mieście, i aż do jasnego poranka rozdawano za darmo bezalkoholowe napoje, słodycze i wypieki, a także mocne napoje, i z rąk do rąk i od ust do ust wędrowały butelki z sokiem, piwo, wino, obcy ludzie obejmowali się na ulicach i całowali pośród łez, a zszokowanych angielskich policjantów wciągano do kręgów tanecznych i zmiękczano puszkami z piwem i likierem, podekscytowani weselnicy wspinali się na opancerzone wozy armii brytyjskiej i powiewali na nich flagami państwa, które na razie nie powstało, ale tej nocy zdecydowano tam, w Lake Success, że wolno mu będzie powstać. I miało powstać za sto sześćdziesiąt siedem dni i nocy, w piątek wieczorem, czternastego maja 1948 roku, ale jeden ze stu żydowskiej ludności, jeden z każdych stu mężczyzn i kobiet, starców, dzieci i niemowląt, jeden ze stu tańczących świętujących, pijących i płaczących z wielkiej radości, cały jeden procent z narodu radującego się i ekscytującego tej nocy na ulicach, zginie na wojnie, którą Arabowie rozpoczną w niecałe siedem godzin od decyzji Zgromadzenia Ogólnego w Lake Success. Na pomoc im przyjdą wraz z wyjściem armii brytyjskiej siły Ligi Arabskiej, kolumny piechoty, wojska pancerne i artyleria, szturmowce i bombowce, od południa i od wschodu i z północy napadną na Kraj regularne wojska szturmowe pięciu państw arabskich celem położenia kresu państwu w ciągu jednej doby, albo dwu, od momentu deklaracji.
Ale mój ojciec powiedział mi, kiedy tam chodziliśmy, w noc dwudziestego dziewiątego listopada 1947, ja jeżdżąc na jego ramionach, między kręgami tancerzy i świętujących, nie powiedział mi tego jakby mnie prosił, tylko powiedział jak wiedzący i przygwożdżająco pewny swej wiedzy, tylko popatrz moje dziecko, tylko popatrz dobrze synu, wytęż wzrok i popatrz proszę na to wszystko, bo tej nocy, dziecko, już nie zapomnisz do końca dni swoich, i o tej nocy jeszcze będziesz opowiadał swoim dzieciom i wnukom i prawnukom, jeszcze długo po tym, jak nas już tu nie będzie.