okładka polskiego wydania książki francuskiej zakonnicy o judaizmie, z pięknym symbolem judaizmu. na początku lat 90. XX wieku była taka tendencja wśród polskich wydawców, by książki, teksty związane z żydami i judaizmem ilustrować żydowskim nagrobkiem, zwanym z hebrajska macewą מצבה. chyba się domyślam dlaczego. na szczęście to już minęło i teraz przyszedł czas albo na jakiegoś chasyda w kapeluszu, albo co chyba częściej, na menorę מנורה, świecznik z jerozolimskiej świątyni. często używa się także gwiazdy dawida מגן דוד magén dawíd, albo innych utensyliów ze świata judaizmu. a tu na okładce mamy akurat chanukiję חנוכייה, lampę używaną podczas święta chanuki חנוכה. nie menorę, nie. menora ma siedem ramion, a tu jest dziewięć, zatem to chanukija. osiem lampek na każdy dzień cudu, a dziewiąta to lampka służebniczka, od której zapala się kolejne. (czasem używa się zwyczaju odwrotnego, pierwszego dnia świecą wszystkie, a w następne gasi się kolejne). zasadniczo chanukije mają własny wzór, ale są też jak ta, stylizowana na menorę.
foto: wydawnictwodialog.pl
Comments