tora co tydzień – ki tecé cz. 5
w tym tygodniu w judaizmie czyta się fragment haazinu, w którym nie ma przykazań. kontynuujemy przegląd fragmentu ki tecé, w naszej części piątej jest 10 przykazań, a z nich 7 uznajemy za ważne. do tej pory zatem, z 613 przykazań uznaliśmy za ważne i aktualne 180.
pierwszy przekład tekstu tory pochodzi z tory pardes lauder, a kolejne z:
wujek – biblia wujka, jakub wujek (1599, katolicki).
bt – biblia tysiąclecia, wielu autorów (1965, katolicki)
romaniuk – biblia warszawsko-praska (1997, katolicki)
cylkow – tora, izaak cylkow (1883, żydowski)
śtb – śląskie towarzystwo biblijne, władysław karbowicz, podstawa: cylkow (2012, protestancki)
(przekłady według www.bibliepolskie.pl)
586/173 weím-isz aní hu lo tiszkáw baawotó וְאִם־אִ֥ישׁ עָנִ֖י ה֑וּא לֹ֥א תִשְׁכַּ֖ב בַּעֲבֹטֽוֹ jeżeli jest to człowiek biedny, nie pójdziesz spać, gdy przetrzymujesz jego zastaw.
wujek: lecz jeźli ubogi jest, nie przenocuje u ciebie zastawa.
bt: wszakże jeśli to jest człowiek ubogi, nie położysz się spać [nakryty] tym zastawem.
romaniuk: lecz jeśli człowiek ten jest ubogi, to nie zatrzymasz jego zastawu nawet do czasu [pierwszego] udania się na spoczynek.
cylkow: a jeżeli to człowiek biedny, nie kładź się z zastawem jego.
śtb: a jeżeli to biedny człowiek nie kładź się z jego zastawem.
587/174 haszéw taszíw lo et-haawót kéwo haszémesz weszacháw besalmató. הָשֵׁב֩ תָּשִׁ֨יב ל֤וֹ אֶֽת־הַעֲבוֹט֙ כְּב֣וֹא הַשֶּׁ֔מֶשׁ וְשָׁכַ֥ב בְּשַׂלְמָת֖וֹ musisz mu zwrócić jego zastaw przed zachodem słońca, żeby się położył pod swoim okryciem.
wujek: ale mu ją zaraz wrócisz przed zachodem słońca, aby śpiąc w odzieniu swojem.
bt: lecz zwrócisz mu zastaw przed zachodem słońca, aby mógł spać pod swym płaszczem.
romaniuk: zwrócisz mu zastaw przed zachodem słońca, tak żeby mógł on spać we własnym odzieniu.
cylkow: zwrócisz mu zastaw z zachodem słońca, aby się położył w odzieży swojej.
śtb: wrócisz mu zastaw wraz z zachodem słońca, by się położył w swojej odzieży.
588/175 bejomó titén scharó weló-tawó aláw haszémesz בְּיוֹמוֹ֩ תִתֵּ֨ן שְׂכָר֜וֹ וְֽלֹא־תָב֧וֹא עָלָ֣יו הַשֶּׁ֗מֶשׁ musisz mu dać jego zapłatę w dniu, gdy mu się należy i nie pozwól, żeby słońce zaszło [zanim mu wypłacisz].
wujek: ale tegoż dnia oddasz mu zapłatę prace jego przed zachodem słońca.
bt: tego samego dnia oddasz mu zapłatę, nie pozwolisz zajść nad nią słońcu.
romaniuk: będziesz mu wypłacał codziennie jeszcze przed zachodem słońca to, co zarobi.
cylkow: tegoż dnia dasz mu zapłatę jego, a niechaj nie zajdzie nad tém słońce.
śtb: tego samego dnia dasz mu jego zapłatę; niech nie zajdzie nad tym słońce.
589/176 lo-jumtú awót al-baním uwaním lo-jumtú al-awot isz bechetó jumtú לֹֽא־יוּמְת֤וּ אָבוֹת֙ עַל־בָּנִ֔ים וּבָנִ֖ים לֹא־יוּמְת֣וּ עַל־אָב֑וֹת אִ֥ישׁ בְּחֶטְא֖וֹ יוּמָֽתוּ ojcowie nie poniosą śmierci [na skutek zeznań] synów ani synowie nie poniosą śmierci [na skutek zeznań] ojców. człowiek poniesie śmierć za swoje własne grzechy.
wujek: nie będą zabici ojcowie za syny, ani synowie za ojce; ale każdy za grzech swój umrze.
bt: ojcowie nie ponoszą śmierci za winy synów ani synowie za winy swych ojców. każdy umrze za swój własny grzech.
romaniuk: rodzice nie powinni być skazywani na śmierć za [winy] dzieci ani dzieci nie będą karane śmiercią za [winy] rodziców. niech każdy ponosi śmierć za własne winy.
cylkow: nie poniosą śmierci ojcowie za dzieci, ani poniosą dzieci śmierć za ojców: każdy za występek swój śmierć poniesie.
śtb: ojcowie nie poniosą śmierci za dzieci, ani dzieci nie poniosą śmierci za ojców; każdy poniesie śmierć za swój występek.
590-591/177-178 lo taté miszpát ger jatóm weló tachból beged almaná לֹ֣א תַטֶּ֔ה מִשְׁפַּ֖ט גֵּ֣ר יָת֑וֹם וְלֹ֣א תַחֲבֹ֔ל בֶּ֖גֶד אַלְמָנָֽה nie naginaj wyroku w sprawie konwertyty albo sieroty. nie weźmiesz w zastaw ubrania wdowy.
wujek: nie wywrócisz sądu przychodnia ani sieroty, ani weźmiesz w zastawie szaty wdowy.
bt: nie będziesz łamał prawa przybysza i sieroty ani nie weźmiesz w zastaw odzieży od wdowy.
romaniuk: nie będziesz łamał prawa cudzoziemca ani sieroty. nie wolno ci też brać w zastaw odzienia wdowy.
cylkow: nie naginaj prawa cudzoziemca, sieroty, ani weźmiesz w zastaw sukni wdowy.
śtb: nie naginaj prawa cudzoziemca, sieroty, ani nie bierz w zastaw sukni wdowy.
592-593/179-180 ki tikcór kcirchá besadé weszachachtá omer basadé lo taszúw lekachtó lagér lajatóm welaalmaná כִּ֣י תִקְצֹר֩ קְצִֽירְךָ֨ בְשָׂדֶ֜ךָ וְשָׁכַחְתָּ֧ עֹ֣מֶר בַּשָּׂדֶ֗ה לֹ֤א תָשׁוּב֙ לְקַחְתּ֔וֹ לַגֵּ֛ר לַיָּת֥וֹם וְלָאַלְמָנָ֖ה gdy będziesz żął swoje zboże na swoim polu i zapomnisz snopa w polu. nie zawracaj, żeby go zabrać. pozostaw go dla konwertyty. sieroty i wdowy.
wujek: gdy będziesz żął zboże na swem polu, a zapomniawszy snop zostawisz, nie wrócisz się, abyś go wziął: ale przychodniowi i sierocie i wdowie wziąć dopuścisz.
bt: jeśli będziesz żął we żniwa na swoim polu i zapomnisz snopka na polu, nie wrócisz się, aby go zabrać, lecz zostanie dla przybysza, sieroty i wdowy.
romaniuk: gdy będziesz żął zboże na swoich polach, to jeśli przez zapomnienie zostawisz na polu jakieś kłosy, nie będziesz wracał, żeby je pozbierać. niech zostaną dla cudzoziemców, dla sierot i dla wdów.
cylkow: gdy będziesz zżynał użątek na polu twojém, a zapomnisz snop na polu, nie wracaj się, by go zabrać: dla cudzoziemca, dla sieroty i wdowy niechaj zostanie.
śtb: gdy będziesz zżynał plon na twoim polu i zapomnisz .na polu jakiś snop, nie wracaj, aby go zabrać; niech zostanie dla cudzoziemca, dla sieroty i wdowy.
594-595/180 im-bén hakót haraszá… arbaím jakénu lo josif אִם־בִּ֥ן הַכּ֖וֹת הָרָשָׁ֑ע... אַרְבָּעִ֥ים יַכֶּ֖נּוּ לֹ֣א יֹסִ֑יף należy się chłosta… czterdziestoma [batami] ale [nic] nie może dodać.
wujek: bić każą… żeby liczby czterdziestéj nie przeszły.
bt: wymierzą mu chłostę… nie więcej niż czterdzieści uderzeń.
romaniuk: liczbę razów… nie dopuści jednak do przekroczenia czterdziestu uderzeń.
cylkow: każe bić… czterdzieści razów… nie więcej.
śtb: każe go bić… czterdzieści razów, nie więcej.