twierdzenie 18 – הַמְּזֻז֔וֹת mezuzy. to jest po prostu futryna, węgary, czy ościeżnica. księga דברים (dewarim, pwt 11, 13-22) nakazuje zapisać prawo na tych mezuzach (węgarach, czy ościeżnicach), by pamiętać o nim. rabini użyli tego słowa (mezuzy) i nakazali mocować na owych węgarach, czy ościeżnicach, pudełeczka z fragmentem tory i nazywać je mezuzami. jako symbol judaizmu takie pudełeczka-mezuzy nikomu nie muszą przeszkadzać. ale robienie z tego przymusowej ceremonii w imię boga, to już coś innego. nadawanie im ponadnaturalnej mocy, to już coś innego. to tylko sposób rabinów na zyski. rabini dodatkowo zachęcają do płacenia za kontrolę jakości i przydatności tych pudełek.
zwyczaj dotykania i całowania tych pudełek, to oczywiście ryt pogańskich bożków (przy czym ci sami ludzie śmieją się z chrześcijan modlących się niby do figur jezusa jak do boga). archeolodzy i badacze wyjaśniają, że w starożytności w rejonie mezopotamii był zwyczaj oznaczania własnych domów amuletami mocowanymi na framugach drzwi, zawierającymi symbole bożków, dla ochrony przed złem i chorobą.
niektórzy dzisiejsi rabini widzą w tym kulcie mezuzy rodzaj konstytucji pogańskiej, aktu oznaczania krwią wejść do domów, dla ochrony przed złymi duchami – piszą autorzy omawianiej przez nas książki, eitan bar i golan broszi (mit tory ustnej איתן בר, גולן בשורי: מיתוס התורה שבעל-פה).
oczywiście w całej biblii nie ma opisów mocowania takich pudełek na odrzwiach domu. w księdze powtórzonego prawa (paragraf 22!) są przykazania tyczące budowy nowego domu, ale tam ani słowa o mezuzach. dlaczego? skoro to takie ważne? przecież według talmudu, każdy kto nie ma mezuzy w domu jest prostakiem עם הארץ am haarec, popełnia podwójne przestępstwo i na jego głowę spada krew .
najlepszego objaśnienia tory nie mają rabini, tylko sama biblia תנ"ך tanach – kończą rozdział bar i broszi.
a my dodajmy, skoro mezuza od pogan robiących znaki krwią, jest miła, to z figurą jezusa musi być podobnie. krew i ciało zbawiciela. różnicę znajdźcie sami.
Comentarios