mit tory ustnej (15) – ojcowie nie są torą

twierdzenie 15 - זְכֹר֙ יְמ֣וֹת עוֹלָ֔ם בִּ֖ינוּ שְׁנ֣וֹת דֹּר־וָדֹ֑ר שְׁאַ֤ל אָבִ֙יךָ֙ וְיַגֵּ֔דְךָ זְקֵנֶ֖יךָ וְיֹ֥אמְרוּ לָֽךְת – to jest: pamiętaj dni minione, rozważ wszystkie pokolenia, zapytaj ojców (proroków), a powiedzą ci, starszych (mędrców), a powiedzą ci. po tych słowach (pwt 32, 7) rabin efraim kachlon (אפרים כחלון) mówi: oni powiedzą ci halachę ההלכה, to znaczy torę ustną.

według autorów omawianiej przez nas książki (eitan bar, golan broszi: mit tory ustnej איתן בר, גולן בשורי: מיתוס התורה שבעל-פה), kachlon twierdzi, że ten fragment dowodzi istnienia tory ustnej, przekazywanej z pokolenia na pokolenie. ale i w tym wypadku, kachlon wyjął fragment z kontekstu. jeśli mówi o prawie tory do sądzenia, to przecież nakazuje zapytać ojca, a nie rabina. a w ogóle, fragment mówi, by pamiętać o tym, co się wydarzyło, w przeszłości, po potopie i podczas budowy wieży babel, o czym mogą opowiedzieć starsi. zatem ten fragment wcale nie mówi o autorytecie tory, tylko o konkretnym wydarzeniu w dziejach ludzkości. istnienie tory ustnej wciąż niedowiedzione.