Eilat Negew: Odtąd był źródłem nieustającym (fragment)
Istnieje wiele opowieści na temat Agnona, a ich część rozpowiadał sam Agnon. Profesor Awraham Band spotykał się z Agnonem kilka razy w tygodniu w okresie dwu lat, kiedy pisał swą książkę o życiu i twórczości Agnona „Nostalgia i koszmar”. Książka ukazała się po angielsku w 1968 roku, i Agnon zdążył jeszcze dostać ją do rąk własnych. „Podczas każdego spotkania wypytywał mnie, co robiłem w tych dniach, kiedy się nie widzieliśmy. Zawsze rozpoczynał rozmowę od „Jak zdrowie? Opowiedz mi coś”. Dobrze. Opowiadałem mu. Tydzień później to on opowiadał mi wspaniałą historię o tym, co mu się przydarzyło. A była to dokładnie ta sama historia, jaką opowiedziałem mu przed tygodniem. Powiedziałem mu, panie Agnon, to nie przydarzyło się panu, tylko mnie. A on odpowiadał: "Nieprawda! Co też pan mówi!" Na początku złościłem się, co on tak bierze i używa sobie moją opowieść. Potem zrozumiałem, a kiedy zrozumiałem, znalazłem klucz do osobowości pisarza Agnona. Przecież opowieść nie jest moja. To tylko przydarzyło się mi. A Agnon wziął tę skromną i mało ważną historię, jaka przydarzyła się mnie, i zamienił ją we wspaniałą opowieść, której bohaterem był on, a nie ja, i to wydarzyło się jemu, a nie mnie, i to on zamienił ją w opowieść ładniejszą, niż ta, jaką ja mógłbym kiedykolwiek napisać. I jestem pewien, że on wierzył, że to przydarzyło się jemu.
przełożył tomasz korzeniowski
コメント